De kinderen leven zich dus helemaal uit in het creëren van een mooi kop, daarna is het de beurt aan de mama's of andere sympathisanten voor het afwerken van de pop.
Drie jaar geleden riep ik nog de hulp in van mijn mama. Het werd toen een gezellige middag onder drie generaties vrouwen; één van die momenten om te koesteren. Hier zie je het resultaat van Emma haar, toch wel lieve, heks.
Ondertussen ben ik zelf beginnen naaien en ging ik zelf aan de slag. Stof vinden, dat was vrij eenvoudig, maar een patroon dat was veel minder. Foert...ik doe het zelf wel en. Na wat denkwerk ging ik aan de slag. Het is geen haute couture, maar het resultaat mag er zijn!
Ik hoop dat Simon er blij mee zal zijn als hij hem straks ziet.
Genieten jullie alvast maar mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten